-
1 odpowiedzialność
- ci; fspółka z ograniczoną odpowiedzialnością — EKON limited (liability) company
obarczać (obarczyć perf) kogoś odpowiedzialnością za coś — to hold sb responsible for sth
brać (wziąć perf) na siebie odpowiedzialność (za coś) — to take (on) the responsibility (for sth)
* * *f.responsibility; liability; odpowiedzialność cywilna prawn. civil liability; odpowiedzialność karna prawn. criminal responsibility; odpowiedzialność konstytucyjna prawn. constitutional accountability; odpowiedzialność osobista/zbiorowa personal l. individual/collective responsibility; odpowiedzialność za słowa responsibility for one's words; brak odpowiedzialności irresponsibility; pociągnąć kogoś do odpowiedzialności za coś bring l. call sb to account for sth; poczucie odpowiedzialności sense of responsibility; poczuwać się do odpowiedzialności feel responsible; spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prawn., handl. limited liability company; uchylać się od odpowiedzialności shirk responsibility; za coś grozi odpowiedzialność sądowa l. karna prawn. sth is liable to prosecution.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiedzialność
-
2 odpowiedzialnoś|ć
f sgt responsibility- wielka/poważna odpowiedzialność great/heavy a. grave responsibility- odpowiedzialność osobista personal responsibility- brać na siebie odpowiedzialność za coś to take responsibility for sth- obarczać kogoś odpowiedzialnością to hold sb responsible- ponosić odpowiedzialność to bear responsibility- uchylać się od odpowiedzialności to dodge a. evade responsibility- zrzucić a. zdjąć z siebie odpowiedzialność to decline responsibility- zrzucić odpowiedzialność na kogoś to shift responsibility onto sb- uniknąć odpowiedzialności to escape responsibility- pociągnąć kogoś do odpowiedzialności to call sb to account- zrobiła to na swoją własną odpowiedzialność she did it on her own responsibility□ odpowiedzialność cywilna civil liability- odpowiedzialność karna criminal responsibility- odpowiedzialność parlamentarna parliamentary responsibility- odpowiedzialność sądowa amenability to law- odpowiedzialność zbiorowa collective responsibilityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiedzialnoś|ć
-
3 win|a
f 1. (przewinienie) guilt, fault- dowieść czyjejś winy to prove a. establish sb’s guilt- przyznać się do winy to admit a. confess one’s guilt; (w sądzie) to plead guilty, to make a. enter a plea of guilty- nie przyznać się do winy to refuse to admit one’s guilt, to deny one’s guilt; (w sądzie) to plead not guilty, to make a. enter a plea of not guilty- odkupić/zmazać winę to expiate/atone for one’s guilt- próbował pomniejszać swoją winę he tried to lessen his guilt2. (odpowiedzialność za zły czyn) guilt, blame- nie poczuwam się do winy I don’t feel guilty, I feel no sense of guilt- obarczyć kogoś winą to lay a. put a. place the blame on sb- zrzucić a. zwalić winę na kogoś to shift the blame on sb, to pin the blame on sb- wziąć na siebie winę za coś to take a. shoulder the blame for sth- wziąć całą winę na siebie to take all the blame upon oneself- ponosić winę za coś to bear the blame for sth- poczucie winy sense of guilt- pozbyć a. wyzbyć się poczucia winy to divest oneself of guilt- wywoływać a. wzbudzać w kimś poczucie winy to make sb feel guilty- dręczyło ją poczucie winy she was haunted by (feelings of) a. racked with guilt- ogarnęło ją poczucie winy (a feeling of) guilt washed a. swept over her3. sgt (przyczyna złego) fault- czyja to wina? whose fault is it?, who is to blame?- to twoja wina it’s your (own) fault- to nie moja wina, że nie zdał it’s not my fault (that) he failed- to wszystko moja wina my fault entirely, it’s all my fault- nie z mojej winy through no fault of mine- z twojej winy spóźniliśmy się na pociąg because of you we missed the train- nie jesteś całkiem bez winy you’re not entirely blameless- □ wina nieumyślna Prawo unintentional guilt- wina umyślna Prawo deliberate a. intentional guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > win|a
См. также в других словарях:
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
na własną [swoją] rękę — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} samodzielnie, bez porozumienia z innymi, bez odpowiedniej zgody, biorąc odpowiedzialność wyłącznie na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policjant, strzelając do przestępcy, działał na swoją rękę. Na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przejąć — dk Xc, przejąćjmę, przejąćjmiesz, przejąćjmij, przejąćjął, przejąćjęła, przejąćjęli, przejąćjęty, przejąćjąwszy przejmować ndk IV, przejąćjmuję, przejąćjmujesz, przejąćjmuj, przejąćował, przejąćowany 1. «wziąć, przyjąć, odebrać coś od kogoś,… … Słownik języka polskiego
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
